ρητινόπισσα

η, Ν

είδος πίσσας που απομένει ως κατάλοιπο κατά την απόσταξη τής τερεβινθίνης, δηλαδή τής ρητίνης τού πεύκου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ρητίνη + πίσσα. Η λ. μαρτυρείται από το 1858 στο Ὀνοματολόγιον Ναυτικόν].